De vorming van de Nationale Politie gaat gepaard met grote problemen. De kritiek neemt met de dag toe en zelfs de top moet nu erkennen dat het allemaal te hoog gegrepen was. Zo hangt het personeelsplan van de reorganisatie als het zwaard van Damocles boven de politiemedewerkers. Niets is meer zeker. Functies kunnen wijzigen, opgeheven worden of men kan worden herplaatst. Al dan niet tegen de zin van de medewerker. Politiemedewerkers staan onder zware druk. Er zou meer politie op straat komen, het zou minder bureaucratisch gaan, met betere samenwerking en minder papierwerk. Ondertussen lijken de agenten cynisch en stuurloos. Maar niets is minder waar. De agenten Frits Burghols en Sem Leenstra zijn twee politieagenten, die niets met de reorganisatie te maken willen hebben. Ze werken in de binnenstad van Amsterdam en steken nog geregeld de handen uit de mouwen. Beiden zijn verknocht aan het politiewerk en aan hun stad, aan haar inwoners, de passanten en malloten. Ze kennen hun pappenheimers als geen ander en zijn in hun werk creatief genoeg om zelf de meest gekke problemen op te kunnen lossen. Gewoon, agenten van de straat. Met hun verhalen belichten ze de alledaagse incidenten, ontroerende ontmoetingen, menselijk leed, kleine en grote criminaliteit.