E-BOOK NICCI GERRARD OVER DE ZIEKTE ALZHEIMER
Mensen hebben hersenen en die hersenen kunnen gebreken vertonen, achteruit gaan. Het denken vindt dan in slow motion plaats zoals bij lijders aan dementie, aan alzheimer. Aan het begin van de vorige eeuw als ziektebeeld beschreven door de psychiater en neuroloog Alois Alzheimer. Vandaar de naam.
Een ziekte die te maken heeft met eiwitophopingen in en rondom de hersencellen van een patiënt. Het belangrijkste symptoom is een steeds slechter wordend geheugen. De lijders aan alzheimer hebben vaak moeite met het herinneren van recente gebeurtenissen of kunnen niet goed meer nieuwe informatie leren.
Het is niet alleen een ramp voor degene die er door wordt getroffen, maar ook voor de omgeving. Helemaal omdat er in het eindstadium nauwelijks nog contact mogelijk is met iemand die aan alzheimer lijdt. Een ingrijpend proces dat indringend is beschreven door Bernlef in de roman Hersenschimmen waarin de hoofdpersoon Maarten Klein van een volwaardig denkend persoon iemand wordt die alleen nog zintuiglijke waarnemingen kan registreren. Het verband verdwijnt steeds meer uit z’n gedachten. Hij kan niet meer zelfstandig functioneren en wordt opgenomen in een inrichting.
Nicci Gerrard, de vrouwelijke helft van het schrijversduo Nicci French, heeft een boek over hetzelfde thema geschreven met als titel ‘Woorden schieten tekort.’ Hierin beschrijft ze hoe het is om een familielid, haar vader, te hebben met de diagnose alzheimer oftewel dementie. Ook gaat ze dieper in op de vraag hoe de maatschappij met dit diep in een leven ingrijpend probleem om gaat. Wat zegt de wetenschap over deze vooralsnog ongeneselijke ziekte?
Het knappe van dit boek is dat ze zich tevens afvraag wat het betekent om mens te zijn. Het hebben van een identiteit. Een zelf dat men stukje bij beetje kwijt raakt als dementerende. Tevens is het boek een handleiding over het om gaan met alzheimer waarbij ze ook kunst, literatuur en filosofie betrekt. Alles eigenlijk dat voortkomt uit een goed functionerend menselijk brein.
Het mooie en diepzinnige, hoe alledaags ook, dat dan op een dag de wacht wordt aangezegd bij een dementerende. Zoals de vader van Nicci is gebeurd, die zelf bij leven en welzijn arts was. Al schrijvend poogt Gerrard zich met terugwerkende kracht rekenschap te geven wat er in de hersens, in het hoofd van haar vader heeft afgespeeld. Iets dat met de nodige pijn en moeite gaat. Mede door het schuldgevoel dat ze heeft door het in de steek laten van haar vader toen hij haar het hardst nodig had.
Door zich in hem als dementerende te verplaatsen ervaart ze hoe eenzaam en wanhopig hij moet zijn geweest toen hij de grip op de werkelijkheid kwijt raakte. Een werkelijkheid die heel bedreigend moet zijn geweest. Een boek geschreven dus uit schuldgevoel, wat het juist zo beklemmend maakt. Gewoon omdat het iedereen kan overkomen.
Helemaal met de steeds verder toenemende levensverwachting, waar de hersens geen gelijke tred mee houden, omdat het nu eenmaal het meest gecompliceerde orgaan is van het menselijk lichaam. Een medicijn tegen dementie zal daarom niet snel gevonden zijn. Gelukkig is er schrijfster als Nicci Gerrard die een soort medicijn in boekvorm geschreven heeft. Aanbevolen dus voor iedereen die ook maar in de verste verte te maken heeft met deze vreselijke aandoening.
Titel: Woorden schieten tekort
Auteur: Nicci Gerrard
ISBN 9789029093415
Uitgever J.M. Meulenhoff
Bladzijden 304 blz.
Literaire non-fictie
E-book: €12,99
Selexyzebooks
