Fokke Obbema: De zin van het leven - Ebooks & Ereaders Selexyzebooks

Home » Ebook » Fokke Obbema: De zin van het leven

FOKKE OBBEMA OVER DE ZIN VAN HET LEVEN. GESPREKKEN OVER DE ESSENTIE VAN HET MENSELIJK BESTAAN.

Jezelf oprecht de vraag stellen wat het nut van leven is. Wel of niet. Ik bedoel nut. Op een gegeven ben je zo gewend aan het op de wereld gezet zijn dat je de tegenovergestelde toestand niet goed kunt in denken. Of beter gezegd bevatten. Zwijgzaamheid over de doem van mens en dier. Het niet te ontlopen lot, met de klok als meest dodelijke vijand waar geen regisseur van het meer spannende genre zich aan waagt: twee uur lang een wijzerplaat in vol bedrijf in beeld. Dat worden geen juichende recensies. Zelfs niet bij iemand als Alfred Hitchcock of Quentin Tarantino.

Vanwaar al die blijdschap en goede wensen?

Toch is er niets griezeliger dan dat. Het vege teken van het telkens verschuiven van de wijzer van een klok richting het onbekende. Dat tikt maar door, seconde na seconde. Minuten worden uren en uren dagen, voor je het weet knalt het vuurwerk weer in de straten en op de pleinen van steden en dorpen. Het jaar is om. Vanwaar al die blijdschap en goede wensen? Is wat er achterbleef niet te prefereren bij wat er aan zit te komen?

Komiek Harold Lloyd.

Het menselijk bewustzijn als een soort sneeuwruimer. Zich een weg de toekomst in banend, door een steeds grotere hoeveelheid opzij te schuiven winterse neerslag, ondanks, of juist dankzij de klimaatverandering. Maar dan in overdrachtelijke zin. De vreemde en twijfelachtige eigenschappen van het leven die de gang doen vertragen. Stilstand, dood, en het ingevroren worden. Van liefdevolle bewegelijke noodzakelijkheid tot het gehate roerloze. De hoop definitief vervlogen. Een mens minder op de wereld. De omstanders, voor zover die er zijn, een gruwelijk soort van waarheid openbarend. Je bent nu eenmaal op aarde om er weer vanaf te gaan. Maar het verzet er tegen vanuit wetenschap en maatschappij wordt er niet minder om. Eerder meer. Wat ze dan de vergrijzing noemen.

Sommigen zeggen dat de mens een plicht heeft en dat is te zorgen wat hem is aangedaan een ander niet wordt aangedaan. De categorische imperatief van de verlichtingsfilosoof Emanuel Kant (kruideniersmoraal: Als je niet graag bestolen of geslagen wordt dan moet je dat ook niet een bij een ander doen!), maar dan op het niveau van de voortplanting.

Zelfs via een reageerbuis als intermediair

De erfenis van het zich aan de dierlijke driften en instincten ontwortelde individu met zich mee dragend. Er zit gewoon niets anders voor de soort op dan dat, daar ze anders geen toekomst heeft. De schouders dus onder het vergankelijke. Het overwinnen van twijfel en schroom bij het gaan richting het andere geslacht. Want er zijn om duivelse redenen nu eenmaal twee nodig om er eentje te maken. Zelfs via een reageerbuis als intermediair. Een nogal aandoenlijk gebeuren door velen eerder als een lust dan als een last gezien en er weer een wiegje vol kraaiend mensenvlees is gevuld. Taak volbracht. De slager kan gaan slapen. In sommige meer islamitische landen een kiloknaller.

Hier in het Westen een beetje Schraalhans die de neuk keukenmeester is geworden. Net of steeds meer de overstap wagen richting het eenkennig veganisme inzake geboorte en dood. Wat misschien zo slecht nog niet is. Want waar godsdienst het laat afweten, daar neemt de twijfel omtrent het nut en dus ook de zin van het leven hand over hand toe. Getuige het boek en ebook van Volkskrantjournalist Fokke Obbema. Zelf getroffen door een hartstilstand en de onbegrijpelijke niet te bevatten consequentie van het er zijn plotseling in volle omvang duidelijk wordt: het er niet meer zijn.

Waarbij Fokke Obbema het geluk had van een kordaat ingrijpende levensgezellin. Die wilde blijkbaar niet op zoek naar een nieuwe minnaar en wekte de oude tot leven. Althans tot de sluimerende staat daarvan waar artsen en verpleegkundigen weer het volle leven in terug wisten te krijgen. Het gezin Obbema weer verenigd in dankbare blijdschap. Want het had ook heel anders kunnen aflopen.

Het woord aan allerhande lotgenoten

Dat gaat je als schrijvend mens niet in de koude kleren zitten, vandaar dat Fokke Obbema in de pen klom voor het onder woorden brengen van nut dan wel nutteloosheid van het wereldse gebeuren. Vooral hoe de door ziekte en tegenslag geplaagde medemens daarmee om gaat. Misschien ook een beetje het van zich afschrijven van het hemzelf overkomen noodlot dat gelukkig op de valreep een ander wending nam. Het heeft in ieder geval een interessant boek opgeleverd met als titel: De zin van het leven (gesprekken over de essentie van ons bestaan).

Eerst als wekelijkse aflevering in de Volkskrant verschenen en nu dus gebundeld. Het woord aan allerhande lotgenoten. Mensen die de gezel van het bestaan gevoeld hebben. De tot op het bot gekwetsten en degenen die net als de schrijver een blik mochten werpen over de rand van het leven. Wat ze er nog vaster aan doet klampen, met de wijsheid van het vergankelijke. Doordrongen ook een beetje van het volstrekt tijdige der aardse beslommeringen, die mede daarom met de nodige distantie tegemoet worden getreden.

Wat de één weer nieuwe levenslust geeft dat doet de ander juist wat terughoudender opstellen in de zaak van het voorwaarts ademhalen. Maar niemand die nog dezelfde wat naïeve persoon is als voor de ingrijpende gebeurtenis. Of deze nu op het lichamelijke vlak lag of meer geestelijk van aard was. Soms beiden. Het leverde in de meeste gevallen moed, volharding en zuiverheid op. Welke men anders nooit had verkregen. Tegenslag als wapen. Met de ‘waarom’-vraag als de misschien wel meest prangende.

Titel: De zin van het leven
Auteur: Fokke Obbema
Uitgever: Atlas Contact
ISBN: 9789045039336
Prijs: €7,49. Te verkrijgen bij o.a. Bol.com

Selexyzebooks